Brontekst bekijken van Huisvuil

{{Infobox
 | above      = Huisvuil
}}

'''Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984'''


Onder huisvuil worden verstaan de vaste afvalstoffen welke vrijkomen in huishoudens en in kleine bedrijven, Winkels en kantoren. Geschat wordt dat in Zeeland in 1980 ca. 120.000 ton huisvuil is ingezameld. Het afval uit huishoudens kan nog worden onderscheiden in het huishoudelijke afval, dat in het algemeen in plastic zakken aan de reinigingsdiensten wordt aangeboden en het grove huisvuil, zoals o.a. afgedankte huishoudelijke apparaten, grotere stukken tuinvuil e.d. De hoeveelheid huishoudelijk afval bedraagt ca. 250 kg per inwoner per jaar; de hoeveelheid grof huisvuil circa 30 kg per inwoner per jaar. De hoeveelheid stedelijk bedrijfsafval varieert van plaats tot plaats. De landelijk gemiddelde samenstelling van het huishoudelijke afval is globaal als volgt:

papier en karton 23%

glas 12%

kunststoffen 6%

blik 3%

groente-, fruiten tuinafval 48%

brood 2%

rest (diversen) 6%

De inzameling van het huisvuil wordt verzorgd door reinigingsdiensten of bedrijven. De reinigingsdienst is of een gemeentelijke tak van dienst (10 gemeenten: Tholen, Middelburg, Vlissingen, Goes, Borsele, Reimerswaal, Kapelle, Sluis, Aardenburg en Terneuzen) of wordt door meerdere gemeenten gezamenlijk in stand gehouden (8 gemeenten: Kortgene en Wissenkerke plus de 6 gemeenten op Schouwen-Duiveland). In de andere 12 gemeenten (St.-Philipsland, Arnemuiden, Domburg, Mariekerke, Valkenisse, Veere, Westkapelle, Axel, Hontenisse, Hulst, Sas van Gent en Oostburg) is de huisvuilinzameling door de gemeenten uitbesteed aan een particulier bedrijf. Niet alles behoeft als afvalstof te worden aangemerkt. De inzameling van oud papier is algemeen bekend, in 1980 werd in alle gemeenten glas afzonderlijk ingezameld of waren er plannen om hiertoe op korte termijn over te gaan. In geheel Zeeland wordt het huisvuil, tesamen met het overige bedrijfsafval en het bouwen sloopafval, verwerkt''' '''op stortplaatsen. In totaal ging het hierbij in 1980 om ca. 400.000 ton afval dit is dus meer dan 1000 kg per inwoner dat op 9 stortplaatsen werd verwerkt. De afvalstoffen worden hier aangedrukt en vastgereden en uiteindelijk afgedekt met een laag grond. De afgewerkte stortplaats wordt ingezaaid en/of ingeplant. In het verleden beschikte bijna elke gemeente over één of meer stortplaatsen. Door de hogere eisen die nu aan de afvalverwerking worden gesteld en de daarmee gepaard gaan de hogere kosten, vindt de verwerking nu veelal plaats door meerdere gemeenten gezamenlijk. De overheid streeft naar een situatie waarin alle afval wordt verwerkt op enkele grote, regionale stortplaatsen. Het vinden van een verantwoorde plaats brengt in het algemeen problemen met zich mee, doordat vuilstortplaatsen een negatieve invloed op de omgeving uitoefenen en ook om andere redenen negatief worden beoordeeld. (Gegevens betreffende hoeveelheden en samenstelling gelden voor 1977-1978.)


AUTEUR

G. Adema


[[category:milieu]]