Wolf (canis Lupus): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand: | [[Bestand:Wolf1.jpg|thumb|right|300px|Wolf. Bron: Wikimedia Commons]] | ||
Een wolf lijkt tamelijk veel op een wat ruig behaarde herdershond en komt in verschillende kleurvariëteiten voor. Van wit, via grijs, rossig en bruin tot geheel zwart. Met een lichaamslengte van maximaal 170 cm en een staartlengte van maximaal 170 cm en een staartlengte tot 75 cm is het een groot dier. Het is echter moeilijk om wolven te observeren, omdat de dieren erg mensenschuw zijn. Op afstand is de soepele tred kenmerkend, waarbij de poten in een lijn worden gezet. Onderzoek vindt dan ook voornamelijk plaats aan de hand van sporen en uitwerpselen. Aan het typische wolvengehuil kan het dier natuurlijk wel prima herkend worden. Het is overigens wel zo dat alleen wolven in roedels huilen; een rondzwervende solitaire wolf zal dat nooit doen. | Een wolf lijkt tamelijk veel op een wat ruig behaarde herdershond en komt in verschillende kleurvariëteiten voor. Van wit, via grijs, rossig en bruin tot geheel zwart. Met een lichaamslengte van maximaal 170 cm en een staartlengte van maximaal 170 cm en een staartlengte tot 75 cm is het een groot dier. Het is echter moeilijk om wolven te observeren, omdat de dieren erg mensenschuw zijn. Op afstand is de soepele tred kenmerkend, waarbij de poten in een lijn worden gezet. Onderzoek vindt dan ook voornamelijk plaats aan de hand van sporen en uitwerpselen. Aan het typische wolvengehuil kan het dier natuurlijk wel prima herkend worden. Het is overigens wel zo dat alleen wolven in roedels huilen; een rondzwervende solitaire wolf zal dat nooit doen. | ||
Huidige versie van 12 jun 2025 08:36
Een wolf lijkt tamelijk veel op een wat ruig behaarde herdershond en komt in verschillende kleurvariëteiten voor. Van wit, via grijs, rossig en bruin tot geheel zwart. Met een lichaamslengte van maximaal 170 cm en een staartlengte van maximaal 170 cm en een staartlengte tot 75 cm is het een groot dier. Het is echter moeilijk om wolven te observeren, omdat de dieren erg mensenschuw zijn. Op afstand is de soepele tred kenmerkend, waarbij de poten in een lijn worden gezet. Onderzoek vindt dan ook voornamelijk plaats aan de hand van sporen en uitwerpselen. Aan het typische wolvengehuil kan het dier natuurlijk wel prima herkend worden. Het is overigens wel zo dat alleen wolven in roedels huilen; een rondzwervende solitaire wolf zal dat nooit doen.
Auteur
Calle, Luciën
Literatuur
Bekker, J.P. e.a., Zoogdieren in Zeeland; Fauna Zeelandica Deel 6 (Zoogdierenwerkgroep Zeeland, Stichting Het Zeeuwse Landschap, 2010) 156-157.
http://zoeken.zeeuwsebibliotheken.nl/?itemid=|library/vubissmart-zeeland|1681022