Gereformeerde Kerk Onder Het Kruis

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Gereformeerde Kerk Onder Het Kruis

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


Deze kerkformatie ontstond nadat de Afgescheiden gemeenten merendeels het beginsel prijsgaven dat zij de voortzetting aren van de oude Gereformeerde Kerk en als een nieuw kerkgenootschap door de Staat werden erkend na vrijheid van godsdienstoefening te hebben aangevraagd. De eerste algemene vergadering werd op 10 juli 1840 te Kampen gehouden. In 1869 vond hereniging plaats tot Christelijk Gereformeerde Kerk. In Zeeland ontstonden Kruisgemeenten (zoals de plaatselijke gemeenten wel genoemd werden) te Oosterland-Nieuwerkerk (1845); Haamstede (1850); Bruinisse (1868); Vlissingen (1852); Middelburg (1858); Goes (met de afdeling Hoedekenskerke, 1866); Poortvliet (1836) en OudVossemeer (1836). Beide laatstgenoemde gemeenten waren nog door ds. Budding als Afgescheiden gemeenten gesticht. Al deze gemeenten gingen met de hereniging in 1869 mee, behalve de afdeling Hoedekenskerke, welke zich bij de Ledeboeriaanse gemeenten (tak van ds. Van Dijk) aansloot.


AUTEUR

H.M. Stoppelenburg


LITERATUUR

Van der Does, Kruisgezinden. F.L. Bos, Kruisdominees.